ต้นหว้าห้าขี้แพะ รหัส 7-34190-001-198

[พรรณนิภา สุริโย]

ชื่อทั่วไป   หว้า
ชื่อสามัญ    Bo Tree, Sacred Fig Tree, Pipal Tree, peepul tree
ชื่อวิทยาศาสตร์  Syzygium cumini (L.) Skeels
วงศ์-  BORAGINACEAE
ชื่ออื่นๆหว้า, ห้าขี้แพะ
ถิ่นกำเนิดจากอินเดียจนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วไปตามป่าดิบชื้น
    และป่าผลัดใบ
ประเภท   ไม้ยืนต้น
รูปร่างลักษณะ  ลำต้น  ไม้ยืนต้นสูง 10-35 เซนติเมตร เปลือกต้นค่อนข้างเรียบ สีน้ำตาล
-  ใบ  ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่หรือรูปรี กว้าง 3-7 ซม. ยาว 8-14 ซม.มีจุดน้ำมันที่บริเวณขอบใบ
         -  ดอก ดอกช่อ สีขาวหรือสีเหลืองอ่อน ออกที่ซอกใบหรือปลายยอด ฐานรองดอกเป็นรูปกรวย กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ เกสรตัวผู้มีจำนวนมาก ออกดอกและติดผลราวเดือน ธันวาคม - มิถุนายน
  -  ผล  เป็นผลสด รูปรีแกมรูปไข่ ฉ่ำน้ำ สีม่วงดำ ผิวมัน มีขนาด 1 ซม. ผลแก่ ราวเดือนพฤษภาคม
-  เมล็ด  มี 1 เมล็ด รูปไข่
การขยายพันธ์  ขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด  ตอนกิ่ง
สภาพที่เหมาะสม สภาพดินร่วนที่อุดมสมบูรณ์ ขึ้นได้ทั่วไป ตั้งแต่ระดับใกล้น้ำทะเล จนถึง ระดับความสูง 1,100 เมตร
ประโยชน์ เปลือกต้น ต้มน้ำดื่มแก้บิด อมแก้ปากเปื่อยเนื้อไม้ ใช้ทำสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ในร่ม
-  ผลดิบ แก้ท้องเสีย ผลสุก รับประทานได้ ใช้ทำเครื่องดื่ม มีรสเปรี้ยวอมฝาด สามารถนำไปทำน้ำผลไม้ ไวน์เป็นเครื่องดื่มที่ให้สีม่วงกินแก้ท้องร่วงและบิด
-  เมล็ด มีสารช่วยลดน้ำตาลในเลือด แก้ท้องเสีย ถอนพิษจากเมล็ดแสลงใจ