มะกา 7-34190-001- 334

[สุดารัตน์ อุ่นวงศ์]

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bridelia ovata Decne
วงศ์ : EUPHORBIACEAE
ชื่ออื่น : ก้องแกบ ขี้เหล้ามาดกา ซำซา มัดกา มาดกา ส่าเหล้า     สิวาลา
ไม้ยืนต้น สูง 5-10 เมตร ลำต้นเรียบ ใบเดี่ยว เรียงสลับในระนาบเดียวกัน รูปวงรีหรือรูปไข่กลับ
กว้าง 3-8 ซม. ยาว 8-21 ซม. หลังใบสีเขียวอ่อน
ท้องใบสีจางกว่า ก้านใบสั้นและโป่งพองออก ดอก
ช่อ ออกเป็นกระจุกที่ซอกใบหรือตามกิ่ง แยกเพศ
อยู่ในช่อเดียวกัน ผลเป็นผลสด ค่อนข้างกลม
ใบมะกา มีสรรพคุณ คือ ถ่ายเสมหะและโลหิต ถ่ายพิษตานซาง ชักลมเบื้องสูงให้ลง สู่เบื้องต่ำ (ใบสดต้องปิ้งไฟก่อนจึงจะไม่ไชร้ท้อง) มีรสขมขื่น
         ใบมะกา ยังมีสรรพคุณแก้โรคกระษัยได้เป็นอย่างดี โดยให้เอาใบมะกา แก่นขี้เหล็ก เหง้าสับปะรด เถาคันแดง รากต้นเสาให้ ตัวยาทั้ง ๕ เอาอย่างละเท่าๆกันนำมาใส่หม้อดินต้มกับน้ำพอสมควรใส่เกลือทะเล ๑ กำมือ ใช้น้ำยารับประทาน