พญาไร้ใบ รหัส 7-34190-001-271

[จิรากาญจน์ พันละบุตร]

พญาไร้ใบ  รหัส 7-34190-001-271
ชื่อพื้นเมือง : พญาไร้ใบ, พญาร้อยใบ, เคียะจีน, เคียะเทียม
ชื่อวิทยาศาสตร์: Euphorbia tirucalli Linn
ชื่อวงศ์: EUPHORBIACEAE                     
ชื่อสามัญ: Milk Bush
ลักษณะ
ต้นไม้พุ่ม สูง 2 - 6 เมตร ไม่มีหนาม มีน้ำยางสีขาวมาก อวบน้ำ ลำต้นสีน้ำตาลอมเหลือง แตกกิ่งก้านสาขามาก มีรูปทรงกระบอก สีเขียว เกลี้ยง
ใบใบเดี่ยว ออกเฉพาะที่ข้อที่ส่วนปลายยอด ใบลดรูปเป็นแผ่นขนาดเล็ก ร่วงง่าย จึงมักจะเห็นมีแต่กิ่ง ก้านกลม ๆ สีเขียว
ดอกดอกช่อ ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง ใบประดับสีเหลืองอ่อนเป็นดอกตัวผู้และดอกตัวเมีย อยู่ในช่อเดียวกัน ไม่มีกลีบดอก
ผลผลแห้ง แตกได้ ขนาดเล็กนิเวศวิทยาปลูกขึ้นได้ทุกแห่ง พบขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ชอบดอนปนทราย ไม่มีน้ำท่วมขัง แสงแดดจัด
ประโยขน์  จัดเป็นพืชมีพิษ เมื่อสัมผัสกับน้ำยางขาวจากต้น ทำให้ผิวหนังอักเสบ บวม เป็นผื่นแดง ถ้าเข้าตาทำให้ตาบอด ใช้ยางขาวแต้มกัดหูด กัดหัวริดสีดวงทวาร ในยางขาว มีสาร กลุ่ม deoxphorbal ซึ่งทไให้เกิดการระคายเคือง และเป็นสารร่วมก่อมะเร็ง
ใช้ป้องกันและกำจัดศัตรูพืช ดังนี้ : หนอนกระทู้ผัก, มอดแป้ง, เพลี้ยอ่อน, แมลงวันทอง, และ ป้องกันแมลงในโรงเก็บ การนำไปใช้ทางการเกษตร น้ำยางสีขาวมีพิษใช้ป้องกันและกำจัดศัตรูพืชได้ และสามารถยับยั้งการฟักไข่ของด้วงถั่วเขียวได้