ข่อย 7-34190-001-020
ชื่อสามัญ Siamese rough bush
ชื่อวิทยาศาสตร์ Streblue asper.
วงศ์ MORACEAE
ชื่ออื่น สนนายกักไม้ฝอย (ภาคเหนือ) ข่อย (ทั่วไป) ซะโยเส่ (กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน) ตองขะแหน่ (กะเหรี่ยงกาญจนบุรี) ส้มพอ (ร้อยเอ็ด) สะนาย (เขมร)
ข่อยเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางลำต้นมีความสูงประมาณ10-12 เมตรผิวเปลือกลำต้นมีเทาค่อนข้างขาวโคนลำต้นตรงเนื้อไม้
เหนียวส่วนบนค่อนข้างคดงอเป็นปุ่มปมและเป็นร่องเล็กน้อยทรงพุ่มทึบค่อนข้างกลมหรือเป็นรูปทรงกระบอกใบออกจากปลายกิ่ง
มีขนาดเล็กหนาหยาบคล้ายกระดาษทรายมีสีเขียวขอบใบเรียบโคนใบมนแหลมปลายใบแหลมออกดอกเป็นช่อดอกเล็กสีขาวและ
เหลือง ผลกลมเล็กเท่าหัวเข็มหมุด เรียบ สีขาวหรือเทาเปลือกมียางสีขาวผลสุกสีเหลือง
เชื่อกันว่าถ้าจะปลูกให้ลงมือปลูกต้นข่อยในวันเสาร์ เพราะคนโบราณเชื่อว่า ต้นไม้ที่ให้ความเป็นสิริมงคลนั้น ควรจะปลูกในวันเสาร์ ก็จะช่วยเพิ่มความเป็นสิริมงคลของต้นไม้ได้เป็นอย่าง ดี ผู้ลงมือปลูกต้นข่อยนั้น ควรจะเป็นคุณผู้ชาย เพื่อช่วยเสริมพลังความแข็งแรงคงทน ซึ่งคล้ายกับหนุ่มในวัยฉกรรจ์นั่นเอง มองหาที่ว่างทางทิศตะวันออกของบ้าน ที่มีเนื้อที่พอเหมาะ และลงมือปลูกต้นข่อยได้ เพราะข่อยนั้นเหมาะจะปลูกทางทิศตะวันออกเป็นที่สุด.
เปลือก เป็นยาระบายอ่อน ๆแก้ท้องร่วงรำมะนาด บำรุงธาตุ เจริญอาหาร ขับลม ยาอายุวัฒนะ โรคผิวหนัง ยางใช้กำจัดแมลง ไม้ทำกระดาษ ทำเป็นสมุดเรียกว่า สมุดไทย หรือสมุดข่อย เชียงใหม่ใช้มวนยาสูบ กิ่งชาวอินเดียใช้สีฟัน ทำให้ฟันทน ใบสดปิ้งไฟ ชงน้ำ