7-34190-001-323 เฟินยายแพก
Phymatosorus scolopendria
(Burm.f.)Pic.Serm.
วงศ์ POLYPODIACEAE
ชื่อพ้อง : Microsorum scolopendria (Burm.f) Copel.]
ชื่อสามัญ : Wart Fern, Serpent Fern
ชื่ออื่น : เฟินหลังสวน เฟินยายแพก
เฟินชนิดนี้มีเหง้าเลื้อยยาวตามผิวดินหรือไต่ขึ้นต้นไม้ เหง้าเป็นเถากลม เหมือนแท่งดินสอ ขนาด dia. 5 มม. สีเขียว อวบน้ำ มีเกล็ดสีน้ำตาลถึงดำ กระจายบริเวณปลายเหง้า เกล็ดมีขนาดค่อนเล็ก รุปสามเหลี่ยมปลายแหลม ขอบหยักเป็นซี่ฟันละเอียด มีปุ่ม หรือตา ตามเหง้าที่เกิดจากก้านใบที่แก่และหลุดร่วงไป ใบห่างกันราว 5 ซม. ก้านใบเรียวยาว ถึง 50 ซ.ม. ใบรูปขอบขนาน หรือรุปไข่กึ่งรูปสามเหลี่ยม ตัวใบยาวและกว้างราว 40 ซ.ม. ใบหยักเป็นพู (lobed) ลึก จำนวนพูมีได้ถึง 6 คู่ คู่ล่างสุดใกล้โคนมีขนาดใหญ่สุด ใบสีเขียวอ่อนเป็นเงามัน และหนาเหมือนแผ่นหนัง ส่วนแฉกหรือพู ปลายแหลม ขอบเรียบ เส้นกลางใบเป็นครีบนูนขึ้น เส้นกลางในนูนทั้ง 2 ด้านของผิวใบ เมื่อต้นอายุยังน้อย ใบมีลักษณะเป็นใบเดี่ยวขอบขนาน ปลายเรียวแหลม
อับสปอร์กลม รูปถ้วย บุ๋มจมลงในผิวใบ และนูนขึ้นด้านหน้าใบ ไม่มีเยื่ออินดูเซียปิด เกิดเป็น 2 แถว เรียงตัวตรงเส้นกลางใบของแต่ละพู สปอร์เมื่อแก่มีสีเหลืองส้ม
ปลูกเลี้ยงง่าย ใช้เครื่องปลูกหยาบ ผสมทรายเพื่อให้ระบายน้ำดี ต้องการแดดรำไรถึงกลางแดดได้ ปลูกในกระเช้าแขวนโชว์เหง้าสวยๆ หรือปลูกลงดินก็ได้
Phymatosorus grossus (Langsdorff & Fischer) Brownlie
ชื่อสามัญ : Maile-Scented Fern
ชื่ออื่น : เฟินฮาวาย (ชื่อทางการค้า)
เฟินฮาวาย เป็นชื่อทางการค้าที่เรียกกัน พบเห็นได้ทั่วไปตามร้านขายต้นไม้ เป็นเฟินที่มาจากหมู่เกาะฮาวาย กระจายพันธุ์อยู่ในออสเตเรีย นิวคาลิโดเนียน ถึง ฟิจิ หมูเกาะแปซิฟิคใต้ เดิมจัดเป็น P. scolopendria สายพันธุ์หนึ่ง ต่อมาในปี 1977 Brownlie ได้ชี้ให้เห็นความแตกต่าง คือ P. scolopendria ใบแบ่งเป็นพู 1-4 คู่ และเป็นเฟินเกาะอาศัย ในขณะที่ P. grossus ใบแบ่งเป็นพูมากว่า 10 พู ใบย่อยเรียวและปลายแหลมมากกว่า ใบย่อยลู่ไปทางปลายใบ และส่วนมากเป็นเฟินดิน