สนสองใบ(ตาย) รหัส 7-34190-001- 267
ชื่อวิทยาศาสตร์ Pinus merkusii Jungh. & de Vriese
ชื่อวงศ์ PINACEAE
ชื่ออื่นๆ เกี๊ยเปลือกดำ (ภาคเหนือ) เกี๊ยเปลืกหนา (เชียงใหม่)จ๋วง (ภาคเหนือและภาคตะวันออก-เฉียงเหนือ)เชียงเซา (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) โช (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่) ไต้ (อุบลราชธานีและ-ศรีสะเกษ) แปก (ฉาน-แม่ฮ่องสอนและเลย) สนเขา สนหางม้า (ภาคกลาง) สะรอล (เขมร-สุรินทร์)
ไม้ต้น สูง ๓๐-๔๐ เมตร ลำต้นเปลา ตรง เมื่ออ่อนเรือนยอดรูปเจดีย์ แล้วแผ่กว้างเป็นพุ่มกลมเลือกหนา สีน้ำตาลเข้มเกือบดำ แตกเป็นร่องลึกตามยาว ใบ ออกเวีนสลับถี่ตามปลายกิ่ง ติดเป็นกลุ่มๆ ละ๒ใบ รูปเข็ม ยาว ๑๕-๒๕ เซนติเมตร ดอก ออกเป็นช่อแยกเพศ อยู่บนต้นเดียวกัน ช่อดอกตัวผู้ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่งทั่วเรือนยอด ช่อตัวเมียสีม่วง ออก ๑-๓ช่อ ตามปลายกิ่งใหญ่-ในระดับสูงๆ มีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ ผล ออกรวมกันเป็นกลุ่ม เรียกว่า cone รูปทรงกระบอก กว้าง-ประมาณ ๕ เซนติเมตร ยาวประมาณ ๑๐ เซนติเมตร มีเมล็ดจำนวนมาก ขนาดเล็ก มีปีก
นิเวศวิทยา ถิ่นกำเนิด เอเชีย ขึ้นบนภูเขา สูงจากระดับน้ำ้ทะเล ๕๐-๑๓๐๐ เมตร
ออกดอก พฤศจิกายน-มีนาคม
ขยายพันธุ์ เมล็ด
ประโยชน์ ไม้ ใช้ก่อสร้าง ทำเครื่องเรือน ทำไม้จิ้มฟัน น้ำมันใช้ผสมยา ทำการบูรเทียมผสมสี ทำสบู่