งานสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน โรงเรียนวารินชำราบ สพม. เขต 29

ชื่อพื้นเมือง งิ้วปา (นครราชสีมา, ประจวบคีรีขันธ, ภาคใต); ไกร (เชียงใหม); นุนปา (ภาคกลาง); งิ้วปาดอกขาว, งิ้วดอกขาว, ไกร (ภาคเหนือ)
ชื่อวงศ   BOMBACACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร
ตน งิ้วปาเปนไมตนขนาดใหญ ผลัดใบ สูง 20 – 30 เมตร ลําตนเปลาตรง มีหนามแหลมคมตามลําตน กิ่งกาน โคนตนมักเปนพูพอน กิ่งแตกเวียนรอบตนลักษณะเกือบตั้งฉากกับลําตน
ใบ ใบประกอบแบบนิ้วมือ มีใบยอย 5 – 7 ใบ ใบยอยรูปรี โคนใบสอบปลายใบเรียวแหลม แผนใบหนาเกลี้ยงทั้งสองดาน
ดอก ดอกออกเปนดอกเดี่ยวหรือออกเปนกระจุก ตามปลายกิ่ง กระจุกละ2 – 3 ดอก กานดอกสั้น กลีบรองดอกเปนรูปถวย สีเขียว ดอกมีสีขาว ออกดอกเดือนมกราคม – กุมภาพันธ
ผล ผลรูปทรงกระบอก ผิวแข็ง ผลแกสีน้ำตาลดํา แกจัดจะแตกอาตามรอยประสาน เมล็ดเล็กรูปกลม สีดํา หอหุมดวยปุยฝายสีขาว ออกผลเดือนกุมภาพันธ – เมษายน
แหลงที่พบ ปาเต็งรัง
สภาพแวดลอมที่เหมาะสม ชอบแสงแดดจัด ขึ้นไดดีในในดินไมอุ้มน้ำ
ฤดูกาลใชประโยชน ฤดูรอน และเก็บดอกแหงไวรับประทานตลอดป
สวนที่ใชเปนอาหาร ดอกสดหรือแหง นํามาลวกหรือตม รับประทานเปนผักกับน้ำพริก หรือนําไปใสน้ำยาขนมจีน ที่คนทั่วไปรูจักดีคือ "ขนมจีนน้ำเงี้ยว"
รส หวาน ฝาดเย็น
การขยายพันธุ เพาะเมล็ด และปกชํา
ประโยชน์  ใช้รักษาแผลน้ำร้อนลวก แก้ร้อนในพิษไข้  เมล็ด รักษาโรคผิวหนัง  ราก บำรุงกำลัง เปลือก แก้ท้องเสีย  บิด  ใยเปลือก ใช้ทำเชือก ปุยนุ่นใช้ยัดที่นอน ใบ ตำเป็นผงทาแก้ฟกช้ำ  เกสรเพศผู้ตากแห้งใส่แกง หรือน้ำเงี้ยว :  เนื้อไม้สีขาว ไม่มีแก่น ใช้ทำเรือขุด หีบและลังใส่ของ ทำก้านและกลักไม้ขีด ไม้จิ้มฟัน และทำเยื่อกระดาษ เมล็ด น้ำมันจากเมล็ดใช้ปรุงอาหาร ทำสบู่ เปลือก ใยจากเปลือกใช้ทำเชือก
ถิ่นกำเนิด  เอเซียเขตร้อน พบขึ้นในที่ราบและป่าเบญจพรรณตามเชิงเขาและไหล่เขา