ฝนแสนห่า,อบเชย รหัส 007-34190-001-572

[พิมพ์วิไล ยะงาม]

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Cinnamomum bejolghota (Ham.) Sweet
ชื่อวงศ์ : Lauraceae
ชื่อสามัญ : Cinnamon
ชื่อพื้นเมือง : ฝนเสน่หา, สมุลแว้ง, อบเชยต้น, มหาปราบ
ถิ่นกำเนิด : ประเทศพม่า มาเลเซีย
ประโยชน์ : เปลือกใช้ปรุงเป็นเครื่องเทศ ยาหอม ยานัตถุ์ แก้อ่อนเพลียปวดศีรษะ   รากและใบ ใช้ต้มดื่มแก้ไข้จากการอักเสบหลังคลอด
ลักษณะทรงพุ่ม : เรือนยอดเป็นพุ่มกลมรูปเจดีย์ต่ำ
ลักษณะทั่วไป : ไม้ต้นสูง 15 - 20 เมตร
ฤดูการออกดอก : ออกดอกช่วงเดือนมิถุนายน-ตุลาคม 
เวลาที่ดอกหอม : -
การขยายพันธ์ : โดยการเพาะเมล็ดในถุงเพาะกล้าจนงอก และแข็งแรงก่อนจึงย้ายไปปลูกลงดิน
ข้อมูลอื่น ๆ :  ใบ  หนาแข็งและกรอบ มีเส้นใบออกจากโคนใบ 3 เส้น  ดอก  เล็ก สีเหลืองอ่อนหรือเขียวอ่อน ออกรวมกันเป็นช่อโตตามปลายกิ่ง ผล  เล็กรูปไข่กลับ เมล็ดมีเมล็ดเดียว เหมาะกับสภาพดินทุกชนิด ชอบดินร่วน กลางแจ้ง ต้องการน้ำและความชื้นปานกลาง  เนื้อ ไม้ มีกลิ่นหอมคล้ายการะบูน เนื้อหยาบแข็ง ค่อนข้างเหนียว ใช้ในการแกะสลักทำหีบใส่ของที่ป้องกันแมลงเครื่องเรือนไม้บุผนังที่สวยงาม รากและใบ ต้มให้หญิงที่คลอนใหม่ รับประทานและรักษาไข้ เปลือก มีรสหวานหอมใช้เข้ายานัตถุ์แก้ปวดศีรษะ เข้ายาบำรุงกำลัง แก้จุกแน่น ลงท้อง บำรุงดวงจิตใช้ปรุงเครื่องแกงเป็นเครื่องเทศ