มะเดื่อปล้อง รหัส 7-34190-001-135

[อารียา เนตรโอภาส]

มะเดื่อปล้อง รหัส 7-34190-001-135
ชื่อวิทยาศาสตร์ Ficus hispida Linn. f.
วงศ์ MORACEAE
ชื่อสามัญ -
ชื่ออื่น เดื่อปล้อง เดื่อป่อง เดื่อสาย เดื่อป้อง ตะเออน่า เอาแหน่ (กะเหรี่ยง) ฮะกอ สะนียา (นราธิวาส) 
แหล่งที่พบ พบทุกภาคของประเทศ
ประเภทไม้ ไม้ยืนต้น
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลางสูงประมาณ 5-10 เมตร ลำต้นเดี่ยวตั้งตรงเปลือกหนา กิ่งแขนงแตกเป็นพุ่มทรงกลมทั้งต้น มีน้ำยางสีขาว ลำต้นมีรอยควั่นเป็นปล้องหรือเป็นข้อๆ คล้ายข้อไม้ไผ่ตลอดจนถึงกิ่ง
ใบ ใบเดี่ยวออกตรงข้ามกัน รูปไข่แกมขอบขนานหรือรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ผิวสากหนืดมือ คล้ายใบย่อยมีขนนาบกับแผ่นใบสีเขียวสด
ดอก มีสีเหลืองแกมเขียว ออกช่อกระจุกแน่น เจริญอยู่ในฐานรองดอกกลมกลวงเหมือนลูกแพร์ แกมรูปไข่กลับกว้าง ดอกย่อยแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกันเป็นสีชมพูอ่อน
ผล กลมแป้นขนาดเล็กติดเป็นกลุ่มแน่น 10-15 ผล สีเขียวสดเมื่อแก่มีสีน้ำตาลปนเขียว
รสและสรรพคุณยาไทย »
ลำต้น เอามาตากแห้ง ต้มเอาน้ำดื่มแก้โรคกระดูก
ส่วนแก้ฝีเอาแก่นมาฝนกับน้ำปูนใส ทา แก้ฝีได้ดีมาก
ประโยชน์  ผล เป็นอาหารของนกและสัตว์ป่า เปลือก รักษาสิวฝ้า กระดูกแตก ใช้ทำเชือกหยาบๆ  ใบอ่อน รับประทานได้  ผลสุก ทำแยม ผลแห้ง รักษาแผลในปาก ทำให้อาเจียน พบตามป่าดิบและที่รกร้าง