งานสวนพฤกษศาสตร์โรงเรียน โรงเรียนวารินชำราบ สพม. เขต 29

เอื้องกุหลาบกระเป๋าเปิด

ชื่อสามัญ : เอื้องกุหลาบกระเป๋าเปิด
ชื่อท้องถิ่น : เอื้องกุหลาบหลวง, เอื้องกุหลาบป่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Aerides falcata Lindl.
ลักษณะ ลำต้น : ยอดเลื้อยทอดทรงโปร่ง ลำต้นส่วนที่ใบร่วงแล้วจะห้อยลง ส่วนยอดจะตั้งขึ้น ลำต้นเป็นข้อปล้อง สามารถแตกเป็นยอดใหม่ได้ ทำให้มีเป็นกล้วยไม้ที่มีกอขนาดใหญ่
ลักษณะใบ : ใบมีความกว้าง ๓ - ๔ เซนติเมตร ยาว ๒๐ - ๓๐ เซนติเมตร ใบแบนหนา ผิวเรียบเป็นมัน ปลายใบยาวเรียว
ลักษณะ ดอก : จะออกดอกระหว่างเดือนเมษายน - พฤษภาคม ดอกออกเป็นช่อๆละ ๒๐ - ๓๐ ดอก ดอกมีขนาด ๒ - ๓ เซนติเมตร ช่อดอกมีความยาวประมาณ ๒๐ - ๓๐ เซนติเมตร แต่ละช่อดอกจะบานพร้อมกันและช่อจะห้อยลง พื้นกลีบดอกสีขาว ที่ปลายกลีบดอกมีสีชมพูถึงม่วง

แหล่งที่พบในไทย : อิงอาศัยตามต้นไม้ พบที่ระดับความสูง ๓๐๐ - ๑๐๐๐ เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=barongong&month=15-06-2008&group=21&gblog=5
ชื่อวิทยาศาสตร์:    Aerides odorata   Lour. 
ตระกูล:    ORCHIDACEAE 
ชื่อพื้นเมือง:    กุหลาบกระเป๋าปิด กุหลาบขาว, เอื้องเปา, เป็ดน้อย, ม้าหมุย
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น    มี 2 แบบ คือแบบโปร่ง ลำต้นจะบิดเป็นเกลียวเล็กน้อย และต้นห้อยย้อยลงแต่ละต้นมักแตกแขนงเป็นหลายยอด ต้นอาจยาวถึง 1 เมตรครึ่ง และแบบลำต้นหนาแข็ง
    ใบ    กว้างประมาณ 2.5 ซม. ยาวประมาณ 20-30 ซม. มี 2 แบบตามลักษณะลำต้น คือลำต้นแบบแรกใบจะมีลักษณะแบนและปลายบิด (ภาคใต้) ส่วนลำต้นแบบที่สองใบจะหนาสั้น อวบน้ำ ปลายใบมนเป็นแฉกไม่เท่ากัน (ภาคเหนือ)
    ดอก    เป็นช่อดอกยาวประมาณ 40 เซนติเมตร และห้อยลง แต่ละช่อมีประมาณ 30 ดอก แต่ละดอกกว้างประมาณ 3 เซนติเมตร ช่อเอนในแนวระนาบหรือห้อยลงเล็กน้อยดอกในช่อมีจำนวนมากกลีบดอกหนาและเป็นมัน คล้ายเทียนไขพื้นดอกสีขาวทั้งสองแบบปลายกลีบเป็นสีม่วงอมแดงอ่อน ๆ ส่วนปลาบปากเป็นสีม่วง มีเดือยดอกค่อนข้างเรียวโค้งยื่นออกมา ทางด้านหน้า บานนานประมาณ 2 สัปดาห์
    ราก    เป็นแบบรากอากาศ (epiphytic)   
ฤดูกาลออกดอก:    เมษายน – พฤษภาคม   
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:    ดอก
การใช้ประโยชน์:    ไม้ประดับ
ถิ่นกำเนิด:    ไทย เนปาล อินเดีย ภูฐาน ลาว มาเลเซีย เวียดนาม เมียนม่าร์ และ ฟิลิปปินส์
แหล่งที่พบ:    พบตามป่าดิบเกือบทุกภาค ยกเว้นตะวันออกเฉียงใต้
*กุหลาบ กระเป๋าปิดจากภาคเหนือจะมีโครโมโซมมากกว่าปกติเป็น 2 เท่า ในทางพันธุศาสตร์เรียกพวกนี้ว่า เตตราพลอยด์ (tetraploid-4N) ส่วนพวกที่มีโครโมโซมจำนวนปกติเช่นที่พบทางภาคใต้ เรียกว่า ดิพลอยด์ (diploid-2N)